Kor Cemreleri Şiiri - Seyfi Karaca

Kapilari calininca ömür hanesinin
Karanligin kafesinden siyrilir gece, ay dolanir zifir dagda
Safak sürgünü yildiz perceminden cikagelip insana dogarsin
Yokus asagi tomurcuga kanayan körpe kundaklarda kum saati zaman
Yasama sarilmanin direnciyle körgamazlara ve kasirgalara baskaldiran
Hem nazli ciceklere püsküllenip
Hem didikleyip desen avazlara gücünün yettigi haykirislari köpürür
Cerci cingiragindan koklayip öperek salkim sarmasiklar masalin
Sürgün izlerin uslanmaz yolcusuna uslu haylaz esgal ile
Armaganim olsun seyrine kasirgalar gögüsleyip kuslar ucurup
Avunup ögünen degirmenlerden serencamlara kirik dökük yollara
Bakisi bulutlarda kalan sagnak bir sanci gibi tepeden tirnagin
Yüklü yillari soguk fenerlere sürükleyen alacakaranligin ardindan
Gün gelir esker zaman devran göcer
Kardan camurdan solgun gölgeleri savusur kilit söken salincagin
Sararmis otlar vilayetsizinde süsen sütlegen cümle cevahir
Usulca koyup giden bozkir toprakli dünyayi
Icerden yarasi burkulup incinmis esik sokak ezel künyesiye
Gide gide yarina varir susarak hersey
Gazel döküp kor cemreleri cevherler sacan
Heybede yavan
…yolda yoksul bavullu serüven

Eylül / 1995