Kör Boğazın Kıtlık Pidesi Şiiri - Halil ...

tut ki, seni hiç sevmedim

tut ki, hevesim kursağımı kanatarak geçti

eridi ağzımda, geçmişin buzu

sen değildin, yaramaz bir çocuk gibi dişlediğim

ay çöreğim, papatya suyum; yağmurunda yuduğum

aklımı tutuşun besmeledir, inkârla süslerim yokluğun

yine kalabalığım; günlerden perşembe

yanıbaşımdasın sanki; saçımın kış yanığındasın

yaşamak güç yine; sundurmalara çekildi ellerimizle

yaşamak diyorum

öğüt diye, bizden sonrakilere

karışıp heyulasına, dargın suların

od yanığı gibi sürünmek, ölü bedenlere

yağmur otları kaldırmış, pençe pençe; güle ne çâre?

kuruldu kin sofrası, omuz düşürenlere

aç ağızlarımızla çiğnedik, kaç parça yasak?

paramız olsa, etrâfımız; silme pasak

parasızın öpüşmek bile bize; en kirli yasak

geleceğim türküsüyle kandırma beni

taş soğuktur, sen aldırma yerde yatanlara

gül çizer sanatseviciler, inanma kan boyalarına

yalanlar tepişir konçertolarında

aklım sürçüyor bazen

seni çağırıyorum, başkası geliyor aklıma

hasta bir çocuğun suyu sayıklaması gibi

canımın seni istemesi

hem, en büyük yoklukların adresi

hem, kör boğazın kıtlık pidesi

26 Mart 2016 Cumartesi / İstanbul