Kör Baykuş Şiiri - Gök Gökyüzü

Hayatımda arıyorken dopdolu bir mânâ
Uyandım ürkütücü sesle gaflet uykusundan
Kendimle konuşuyorum yalnızken hâlâ
Duyduğum ses pek sitemkar kaçın buradan

Alem dinlese duyacak tek bir söz
Uyanmak mümkün olsaydı unutma uykusundan
Ben ne yapacağım diyor günahkar göz
Yardım istiyor bakışlarıyla göğe doğru Tanrısından

Aşk suskunluk evresinde dilimi çöz
Ahenginde kayboluyorum kafamın içinde çala çala
Yazma ihtiyacı bitmiyor çok dolu bendeki öz
Bakışında kendimi buluyorum kendimden kaça kaça

Vaatkar gözlerinin varlığında tek benim yokluğum
Kanlı ayı selamlıyorum kör baykuş gelince semaya 
Sandım ki soğuk duvarların en büyük zorluğum
Çok istedim dahil olmayı ruhundaki efsuna