Kör Baykuş Şiiri - Mesut Özdemir 2

Umutsuzluk gözyaşım değildi
Zehir egemenliğiydi donuk bakışların
Sessizlik çöküyorum
Okudun mu hiç
Düşün Zaman'ın akıp gidişini
Biliyorum
Olanlar ya benden Kaynaklı
Yada kaynağı belirsiz benim

Zamana sövdüm
Şatolar yerleşti geçmişe
Karanlık okumalarım esnasında

Bazen Gönül mahzenimde
Suçsuzları gizledim
Gözlerimin rengi yadsıyordu
Kırık bir ayna gibi
Yüzüme çarpınca hayat
Mutluluklar çıkıyordu suçsuzlarından

Kırık buzlar çok gördü
Yüzünü ruhumun

Doğuyordum
Sessizliğimden
Leyla'nın en onulmadık izinde
Bir atın yularını bırakıp en hızlı koşusunda
Hikmeti aramak için
Güncel gürültülerimi bastırarak
Kanatlarını açan kartala
En suçsuz ölümüm, kendimden
Teslim diyordum

Hadi Arap öykülerine gidelim
Şattularap
Dicle ve FIRAT arası bir şiir boşluğunda
Hüseyin'i unutalım
Yıldızlar kurutsun aydınlığımızı
Esirlikte yok olmak Için

Sabah Yıldız'ın olaydım

Paris'te bir gece
Işık değiştirsin gömleğini
Vazoda çiçekler yetişelim

Dicle söyledi Fırat'ın çılgınlığını
Kaldı mı hala
Zaman'ın akıp gidişi
Kıyılar mı dalga vurmakta yoksa
Yetiş sadık Yetiş
Kör baykuş aydınlatmıyor odamı
Üç damla kanın boşluğu
Elim Mürekkep intiharında.