Kor Bana Şiiri - Üner Dilek

Koğuşumun zulmet yüklü yüzünün
Göğe bakan penceresi dar bana
Uyku bilmez gözlerimde serzeniş
Takatsizim mecalim yok der bana

Zaman ağır adım, yerli yerinde
Ömrümün kervanı son seferinde
Can kafeste mahkum kendi derdinde
Beynimdeki kelepçeyi sor bana

Duvarların sıvaları dökülü
Heyula kapılar demir sürgülü
Umutsuz duruşun boynu bükülü
Filhakika yarınlarım kör bana..

Sürüp giden limansız bir seferde
Müptela olunmuş bin türlü derde
Bugünden sonrası bildiğin yerde
Kolay değil her bir anım zor bana

Yaz mevsimim kışa döndü bir anda
Nefsin sufli hali ziyan insanda
İrade bir yanda akıl bir yanda
Hakikati görmeyişim kor bana