Kör Ayna Şiiri - Vehbi Larkan

Kör aynalarım ben, Anadolu’da
Camlarım buğulu
Demirlerim paslı, yemyeşil
Görüyorum her bucağı kırık camlarımla

Bir çocuk bakıyor bana, anasıyla
çocuğun saçları dökülmüş
anası çırılçıplak
Kör bir aynayım Anadolu’da

İki köylü inceliyor beni
Elleri çapa, yüzleri mosmor
Kök salmışlar toprağa
Kör olmuş aynayım ben Anadolu’da

Yaşlı bir adam izliyor ormanı
Başında uçsuz bucaksız türbanı
Elinde boyundan öte martini
Yanındaysa etsiz itini
Görüyorum
Anadolu’da kör bir aynayım ben