yalnızım, sensizim kör akşamlarda,
korkuyorum, hep hayal görüyorum...
bıraktığın yerde, metruk damlarda,
fecr aydınlanıyor ben ölüyorum...
titrek bir kaçamak gibisin, serde,
korkunun ruhumu boğduğu yerde.
hasretin düşünce gönlüme bir de,
duymadığın, türküler söylüyorum...
gittiğin o gece gökler ağladı,
gökler yere indi yere sığmadı...
son veda lefzine dayanamadı,
sana ilk sevdamı tek bölüyorum...
z.n.
Kayıt Tarihi : 12.4.2020 15:13:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zafer Nuhoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/04/12/kor-aksamlar-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!