Kor Şiiri - Sahra Su Yüksekkaya

Sen beni hiçbir zaman sevmeyeceksin,
Kalbinin kapılarını bana asla açmayacaksın,
Karanlık geceler kadar derin o gözlerin,
Beni hiç görmeyecek... Biliyorum.

Ama bu kalp,
Ezele kadar açık sana.
Her atışı, seni çağıracak,
Ve bu gözler, son kez kapanana kadar,
Yalnızca sana bakacak.

Yeter ki...
Bir an olsun kulak ver aşkıma.
Görmezden gelme beni,
Ama aklım almıyor,
Nasıl anlamazsın seni görünce titreyen ellerimi?
Nasıl hissetmezsin,
Bu kalbin,adını anarken kor gibi yanışını?

Ben, Kaf Dağı'na çıktım,
Kendi içimde kayboldum,
Ama sen... Nerelerdesin?
Senin için düştüğüm bu derin kuyuda,
Gölgen bile dokunmuyor bana.

Yine de...
Bir gün dönüp bakarsın diye bana,
Yalnızlığımı susturuyorum senin adınla.