Kor Şiiri - Mor Krizantem

Tahta bedenlere kor sıçramış 
Yanıyor ruhlar 
Bu sessizliğin acınası çığlığı
Geçmeyecek izlerine gözyaşlarını sürüyor
Doyasıya doldurayım kalbimi sükunet ile
Çığlıklar kulağımdayken yok oluşlarımı anımsıyorum
Ellerini değil öfkesini uzatıyor 
Sevgiyle içiyorum 
Cesedim acı içinde , hüzünlü kırık porselen bebek
Ya senin gözlerin nerede ?
Beni görememek için kör bıçakla oydun onları
Gökyüzüne şikayet edeceğim tüm bu kabusları
Beni yakan ufak bi ateş parçası değil
Orman yangını kadar büyük 
Cehennem kadar sonsuz