Kor Şiiri - Münire Çevik

Sorma bu akşam ne haldeyim
Yastığım bile çekmiyor kahrımı
Baş ucumda yetmişlerden kalma bir eski radyo
Hani dinlediğimiz o eski türküler varya
Dert leri içine sığdırdığımız
Ümit bağlaya bağlaya ömür tükettiğimiz o günlere çekiyor beni
Ağlamaktan tükendi gözlerimin feri
Toprak çağırıyor artık teni
Senden başka kimseler anlamaz beni
Dinle bak gün gelirde bir gün beni unutursun unutursun demiştin
Degermi hiç demiştin senin için döktüğüm göz yaşlarına değmiyormuş sun sevğili
Ben hala aynı sözde aynı yeminde aynı hüzünde yollarını gözlüyorum sevgili
Unutmak ne kadar zormuş
İnsanı ölmeden mezara kormuş
Hayalde yaşanıp duran
Her an beni yakan senden kalan
Bağrımda yananıp duran kormuş
Münire Çevik 19.11.2020