Düşlerin , çalkantılı savruluşlarına yetememiş
Yorgun omuzların düşmüş , sarp kayaların dikine gidememiş
Hafif tuzlu dudakların , yaşamın kaynağına inememiş
Solmuş tenin ama tenden akıl sormadan edememiş
Duruyor devran , duruyor göz yaşı
Ayakta kalmaktır ruhun öz aşı
Beni benden alan kirpiklerinin uzun telaşı
Bin yaş süzülmüş ama bir sen edememiş.
Kayıt Tarihi : 12.8.2020 01:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!