Kör Şiiri - İlhan Dağdeviren 2

Bir kör varmış renkli dünyada
Ne rengi bilir ne de sevmeyi bilirmiş
Kalbi kirlenmemiş bu hayatta
Gözlerden uzak bir vakitte sevdikleri silinmiş

Ağlama kör doğduğun için
Gözlerinin açılmaması belki daha iyidir
Bazen sağır da olsam diyor için
Dünyayı görmek ve duymak iyi değildir

Bazen doğmamış olsam diye düşünüyorsun
Ama doğdun bir kere bu karanlıkta
Ya kör kal ya da karanlığın içine düşüyorsun
Ama bir şey değişmiyor sen hâlen karanlıkta

Gözyaşlarını sakla değmez bu dünyaya
Mümkünse gözlerini de sakla almasınlar
Saf gözler çok fazla bu lanet dünyaya
Mümkünse hiç doğmasan duymasalar

Ölüm tek seçenekken geldin çıktın karşıma
Birçok seçenek sundun ama çok zordu
Kolay yoldan ayrıldım zorlukla çıktım yarına
Açtım gözlerimi görmeye alışmak çok zordu

Seni gördükten sonra görmemek inan çok koydu
Aşkı ölüm kadar küçük bir şey mi sanıyorsun
Yaşamın anahtarı bu, çabuk bulunur muydu?
Renksiz bir dünya yaşaması kolay mı sanıyorsun

Ağaç ol de, ağaç olurum solana kadar
Aşık ol de, aşık olurum ruhum yokolana kadar
Yardım iste, yardım ederim her bir zerrem kadar
Bana git deme, ölürüm yaşamaz bir hücrem bile