Kor Şiiri - Taner Muzoğlu

En çok hangi fotoğrafta güldüysen,
Açıp koydum önüme.
En çok hangi kıyafetime sinmişse kokun,
Sarıldım ona sıkıca.
Ben yalnız değilim,
Sadece sensizim anla...

Beni terk ettiğin gün
Gidişlerinden çıktım yola.
Ayak izlerini bir bir takip ettim.
Vardığım yer hep hüzün,hep gözyaşı oldu.

Sana varma hevesiyle
Unuttum geldiğim yolları.
Ve şimdi başımı alıp
Senden öncesine gidemiyorum.

Kalmanın bahar,
Gitmenin kara kış olduğu bir zamanda
Yokluğunla üşüyorum!

Gitmek zordu da
Kalmak kolay mı sanıyorsun?

Sana zor olan,
Bana kor sayılır.
Kalbimi ateşe veren sen oldun.
Sanada bu yakışır.