Kor Şiiri - Necip Yılmaz

Sızı
Sımsızı
Depreşir arada bir
Dalar giderim eski günlere
Başkalaşır yer, zaman, tabiat
Atarım kendimi
Derelere tepelere
Boş ver desem de
Gel sen gönle laf anlat

Binbir yol denedim
Yaktım bütün ormanları
Amazon
Himalya
Toros
Kül biriktirdim yıllarca
Okyanusları testiye döktüm
Dinmedi içimdeki sızı
Sönmedi kor
Sanki her an
Dağın ardından
Bir haber geliyor

Hatıra
Zamandan, andan kalan
Sonsuz bir hazine
Karun bile özenir