Sen;
şiirin beynimdeki anlamdaşı,
hüzünbaz iklimimin sağanak yağmuru,
tesbihimin birinci taşı,
sonuncusu ben...
Sen ve ben;
şimdi 33'lük bir tesbihin
hem uzak,hem çok yakın
birinci ve sonuncu taşlarıyken
ve geçmek bilmiyorken
aramızda ipe dizilmiş zaman
ya usulce çekileceğiz,
ya da ipimizi koparıp
tane tane döküleceğiz...
Sen;
şarkımızın beynimdeki yankısı,
düşsel avuntularımın edilgen öznesi,
kopuk tesbihimin
nadide kayıp taşı...!
30.10.2000
Şair DoktorKayıt Tarihi : 31.10.2000 20:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!