Geceyi ısıtan güneş olaydı Gündüzü parlatan ay olaydı Yüreğimi seven bir sen olaydın Gece güne düşman olur kanardı Bulutlara değen güneş oldukça Yıldızlara değen gece olunca Sevdalığa değen hüzün olunca Gönlüm sevmezdi bu kadar bilesin Toprak kayıp heyelana düşünce Su yükselip sahilleri vurunca Gözü görmeyen biri olunca İsmin düşmez olur idi dilimden Dal ormana gölgesini vermezse Ayı postun rahat, rahat sermezse Bu dünyanın sonu bir gün gelmezse İçim sana kana, kana doyardı Yakılana ateşe odun düşünce Rüzgârında kül olup savrulunca Beden ısınmayıp birden donunca Kalp yerinde atar mıydı sen diye Kalem oldu sevda düştü gözüme Ateş oldu yangın yeri kalbimde Üzüm gibi salkım saçak dilimde Ezer miydim süzer miydim bilinmez Kopuk olsa da sazımın telleri Suskun olup söylemese dilleri Yürekten düşmedikçe nağmeleri Türkü olup söylenir mi ki bilmem Zennehar yılmaz 22.05.2012 23:00:44
Zennehar YılmazKayıt Tarihi : 25.5.2012 23:10:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!