koptu ya
gerçekten tutamadım elimde
erimişti artık sadece yıpranmış hasır parçaları kalmıştı
koptu işte
yetmedi gücüm ikisini tutmaya
daha kuvvetli çektiler
al dedim damarlarımı da al
onları da kopar bari
beceremedi
keşke kopsaydı
kurtulsaydım içindeki senden
ya da bıraksaydın tamir etseydim bağlasaydım var gücümle bedenime
eskimezdi yaşlanmazdım
daha bir genç kalırdım
kaybetme korkusunu hep yaşamazdım
dayanırdım
ama koptu artık
bir ucu kaldı
eski yıpranmış saç örgüsü açılmaya yüz tutmuş
diğeri nerde kim bilir hangi diyarlarda
elimdekini bırakıp,diğerini arasamıydım
bağlasaydım kalbimi ucuna
bağlasaydım toplar damarıma
toplamaya yeter miydi yanı başımdaki kırık umutları
bitti işte kopuk yitik yalnız
koptu be işte daha fazla üzerime gelme....
03.02.06
Kayıt Tarihi : 1.11.2006 17:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
biten güne hoşçakal,doğan güne merhaba
TÜM YORUMLAR (1)