Bu Akşam Şiiri - Hasan Kesal

Gökyüzünde tuhaf bir ses var bu akşam,
Yıldızlar gülümsemiyor,ay onlara bekçilik yapmıyor,
Martılar saatini şaşırmış acı bir çığlık peşinde,
Seni son kez seviyor,kendime son kez acıyorum.

Bir vücut buldum bu akşam,
Sıcacık, tutku kokan,
İçimi ısıttı, yaktı,kavurdu ama sana nefretim kadar acıtmadı,
Sana acıdığım kadar acıtmadı.

O musalla taşına bakıyorum bu akşam,
Tabutun içinde sen, etrafında sadece ben,
Ölüm hiç bu kadar kolay yaşanmamıştı,
Alkışlarken seni, sen öldürdün kendini.

Bekleme karakterine kişiliksiz bir kaftan biçtim bu akşam,
Gözünü deldim korsan yaptım kendime,
Siyah aşkımı giydirdim üstüne,
Saldım nefreti yüreğimin derinliklerine.

Kolay görünen hayatın mavi sularına akıttım kinimi bu akşam,
Tüm aşıklara ibret olsun diye siyah kefenini taşıdım
O caddeden bu sokağa,bu kalbimden o taş kalbine,
Seni severken kaybettiğim onurumu bile buldum yolda,
Gururuma yoldaş ettim,
Düşüremedin daha düşmem de daha,
Bu akşam yok ettim seni, bu dünyadan her şeyini
Hasan KESAL
Eskişehir