Koptu Kıyamet Şiiri - Sadi Poyraz

Hazan yaprakları düşerken yere,
Şu garip gönlümde koptu kıyamet,
Ömürden dökülen sayfalar biter,
Şu garip gönlümde koptu kıyamet,

Sonbahar yaprağı gibi savruldum,
Zemheride kor ateşde kavruldum,
Harmansız rüzgarsız ele savruldum,
Şu garip gönlümde koptu kıyamet,

Bir garip hallere düşerken gönül,
Dikenden gülleri ayırmaz bülbül,
Has bahçe içinde boyun büker gül,
Şu garip gönlümde koptu kıyamet,

Poyrazım hasretim esen yellere,
Dönmüşüm hazanda solan güllere,
Dağlar engel oldu gidem illere,
Şu garip gönlümde koptu kıyamet,
Poyrazdan esintiler.