Köprünün Altından Şiiri - Sinan Karakaş

KÖPRÜNÜN ALTINDAN

Ne ben o eski ben, ne sen sevgilim,
Köprünün altından çok sular aktı,
Bıraktığın gibi, artık değilim,
Esen sam yelleri, ruhumu yaktı.

Geriye dönüşü olmayan yolda,
Görüntüm değişti, tanınmaz halda,
Düşmüşüm yerlere, kırılan dalda,
Köprünün altından çok sular aktı.

Beni oyaladın hep yıllar boyu,
Çaresiz kalmıştı bende beş duyu,
Sana olan aşkım koyudan koyu,
Köprünün altından çok sular aktı.

Önünde diz çöktüm görmezden geldin,
Peşinden koşturup bağrımı deldin,
Ben yakın durdukça sanki sen eldin,
Köprünün altından çok sular aktı.

Hiç faydasız benden, sana hayır yok,
Sen bana yaşattın, yıllar boyu şok,
İçimde varlığın, ucu kırık ok,
Köprünün altından çok sular aktı.......İNSANİ