Köprü Yıkıldı Şiiri - Çepni Serhat Öztürk

İki yamacı birbirine bağlayan köprünün,
Kalın halatları nasıl kopuyorsa,
Bizim de öylelikle koptu bağlarımız.
Demek imkânsız yokmuş, mümkünlük varmış.

O köprünün tahtaları, nasıl ki aşağıya düşer,
Benim de, bizim de emeklerimiz o misal teker teker,
Savruldular, dağıldılar, düştüler.

Kayboluncaya kadar onlar,
Gözlerimle takip ettim, ve yüreğimle...
Geride, hatırladıkça sızlatan bir acı bıraktı,
Severek ayrılmak bize hiç yakışmadı.
Daha doğrusu ayrılık, benim hayalimde,
Bize hiç mi hiç yaraşmadı...

Suç senin, sevgini göstermedin.
Belki de oynadın, hiç sevmedin.
Beni bu belirsizliğin yaktı.
Gelmelerin, gitmelerin.

Çepni Serhat ÖZTÜRK
30.04.2022
13:45
Bişkek - Kırgızistan