KÖPRÜ ALTI ÇOCUKLARI
Ben sizlere benzemem,
Farklıdır benim dünyam,
Bana sorulmadan belirlense de kaderim,
Doğan her yeni günde,
Şansım ha döndü ha dönecek diye,
Umut ederim.
Neden halâ gelmedi, yoksa
Saati mi şaşırdı bu hıyar?
Gerçi hiç saati olmadı ama
En azından birine sorar.
Cebimde bir lira desen yok,
Devamını Oku
Saati mi şaşırdı bu hıyar?
Gerçi hiç saati olmadı ama
En azından birine sorar.
Cebimde bir lira desen yok,
Ülkemden insan ziyanlığı manzaraları. Allah kimine kısmet etmez bir tane bile , kiminde sekiz on tane. Kimi de gezer gezer , doktor , hastane, harcar avuç dolusu para, yıllarca.
Türkiye'nin sosyokültürel,etnik, ekonomik,inanç, eğitim, vs. yapısısı sonucu, evlilik dışı, yanlış evlilik, ekonomik, kültürel anlaşmazlık, ihanet, şöhret olma özentisi, uyuşturucu bağımlılığı ve kötü niyetli insanlarca sokağa itilmiş ya da çekilmiş bahtı kara genç ya da küçücük , devletin gereği gibi sahip çıkamadığı, okutup eğitemediği, bir iş , bir aş sahibi yapamadığı masum yavru, bizim evlatlarımız. Sebil olan , her türlü kötü yola rahatça çekilebilecek genç kızlar , delikanlılar bu defa topluma suç makinası olarak geri dönenler...
Bu bir sosyal yara 21. yüzyılda Türkiye'de utanç manzarası, selpakçı, ballyci , tinerci, uyşturucu bağımlısı, bir adım sonrası suç örgütleri elinde.... suç makinesi yahut sokağa düşen körpe bedenler. Üzüntü duyuyoruz ama fazlaca bir şey gelmiyor elden. Bu bir eğitim meselesi. maalesef 1,2 nesil daha geçmesi gerekecek. Öyle yüksek binalar, köprüler, otoyollar yapmakla ışıltılı dünyalara kanmakla olmuyor bu işler, bir paranın öbür yüzü var, yani zarf ve mazruf meselesi.
Bu vatanın dertleriyle dertlenen tüm yüreklere sevgiler, saygılar.
Birol Hepgüler.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta