Köpeklerin Koruduğu Bahçe
köpeklerin koruduğu bahçeden, kırmızı elma değildi istediğin! kızıl kıvırcık saçların beyaz bir tenin sahibiydin… çok katlı evlerin çatılarında ikaz ışıkları yanıp sönerdi balkonlarında çiçek yetiştirmezdi kimse bu evlerin senin bir öteki bahçen vardı kendinden bile gizlediğin, kimse cesaret edememiş gibiydi balkonuna tırmanıp pencerelerini tıklatmaya neden geç kalmıştın bu kadar! neleri düşünmemiştin, herkesin hayranlığını kazanmıştın bildiğim; koşarak gelinirdi çağırdığın zaman, ayak sürüyerek dönülürdü söyleyeceklerin bittiğinde seninle aynı zaman diliminde farklı zamanlarda aynı mekanda nasılda karşılaşmıştık nasılda uzak oturamıyorduk birbirimizden karşılıklı oturamıyorsak seni gülümsettiğim an hiç bitmeyecek gibi senin zamanların gibi senin zamanlarında çiçek tohumları ekmeye giderken ellerini öteki bahçende bırakmıştın aklın nereye giderse gitsin ellerin öteki bahçende çiçek toplamaya giderdi ve sanki bu hiç bitmeyecekmiş gibi gelirdi.
Yusuf AfsunKayıt Tarihi : 14.6.2012 02:00:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)