Bakarımda yollara görürüm.
Ellerinde köpekler taşırlar insanlar.
Bunca doymayı bekleyenler varken;
Dalarımda gökyüzüne anlarım;
Hep hak ediş olmalı yaşamlar.
İnsandır ki baş vefasız olmuşken.
Yaşarımda icimde yanarım;
Ah o geçip giden dostlar.
Bir şey unutulmuş olmalı düşten.
İnsan ayrılır hayvandan sanırım.
Bir vefa için bekleyen canlar.
Köpekleri besleyelim; lütfen!
Kayıt Tarihi : 8.7.2007 00:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!