Yemeğimize ortak, vicdanımıza muhtaç,
Sevgimizi bekleyen hem zavallı hem aç…
Sense dövüştürmüşsün, yara bere içinde,
İşkence düşünmüşsün, bin hainlik şeklinde…
Ya şu antrenmanların katliamlarla dolu,
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
