Malum, günlerimiz ha içeride ha dışarı da geçip gidiyor küresel salgının gölgesinde. Herkes gibi biz de maaile sıkılıyoruz, sıkılmakla da kalmıyor sıkıntıdan patlıyoruz, patlamakla da kalmıyor çevremizi de patlatıyoruz, çevremizi de patlatmakla kalmıyor... Yeter artık daha neler daha neler, nereye varacak bu sitemler, dediğinizi duyar gibi de oluyorum hatta duydum duydum...
Nasıl çıkarız dışarı, derken, komşulardan Hidayet bey apartmanın bahçesinde hepimize bir teklif getirdi... Neymiş neymiş, dediniz? Durun canım, hemen panik yapmayın anlatacağım az biraz sabırlı olun... Yavaş yavaş geleceğim sadede...
Hidayet Bey, benim köpeklerin ev de bir çuval maması var, atalım arabaya, sonrada köpek besliyoruz biz, nasılsa, diyerek her yeri, dere tepe gezeriz. Ne dersiniz komşular? Ne diyelim ’’Körün istediği bir göz Allah verdi iki göz.’’ durumları resmen bu...
Hidayet bey evden bir iki poşet mamayı getirdi sağ olsun. Arabaya koyduk. Direksiyonda Hidayet Bey, ön koltukta Dursun Bey, alt kat komşum. Arka koltukta bendeniz, benim yanımda Bican Bey, onun sol tarafında Faruk bey, hep beraber itleri, pardon sokak köpeklerini besleyeceğiz. O arada da gezmelerimizi hava almalarımızı yapacağız... Polis de görürsek ’’Sokak köpeklerini besliyoruz var mı ötesi berisi.’’ deyip yırtarız, diye düşünüyoruz, hep beraber...
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta