Uzanırken sevgiye, kırıldı kollarım
Suç oldu yaşamım, anlaşılmadı sevdam,
Anlaşılmadı çaresizce çarpan yüreğim.
Açmadan solan nergislere döndüm.
Hani güneşi görüp,
sevinçle gökyüzüne dönen nergisler.
Kırıldı kollarım,
Kesildi hayat damarlarım.
Koparıldım yaşamdan,
Koparıldım gönüllerden.
Bir müddet elde tutulup,
sonra atılan çiçeklere döndüm.
Sevdam; çoban ile sopası gibi yarım kaldı
Gönül dayağı yedim, sopa sırtımda kırıldı.
Yarin kirpiğine karşı, ben canımdan oldum
Koparıldım, benliğimden koparıldım.
Bir namluyla dağından koparılan keklik gibi avlandım
Kaderime bırakıldım.
Zor da olsa;
Sensiz yaşamak geldi başa.
Bundan sonra boşa da geçse ömrüm,
Yarım kalmayacak yaşamım.
Kayıt Tarihi : 3.4.2005 20:01:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!