Konuşurken Renkler Şiiri - Ayten Karakaş

Kaybolmuşlarda gezinirken sarıyı buldular
Önce Mecnun sonra Leyla,
Ayrılık rüzgarlarında savrulurlarken
Meşeler sarı yapraklarını döktü,
Kasımpatılar açtı, çöller sarardı.
Maviden sarıya döndü hüzün bulutları
Bir ozan vurdu sazının teline
‘’Sarı kurdelam sarı………….’’
Aşk ateşinde kavrulurken kırmızıyı buldular
Kerem Aslı’sına, Ferhat Şirin’ine kavuştu.
Güller kanarken bahçelerde
Bülbüller feryat etti kan revan içinde
Tan yeri kızardı, gelincikler nazlandı,
Bir ozan vurdu sazının teline
‘’Kırmızı gül demet demet………………’’
Özgürlüğe uçarken maviyi buldular
Uzatıp ellerini çıkardılar içinden bulutları.
Bir deniz coştu, taştı semaya
Kamber ulaştı Arzu'ya kopan fırtınada
Bıraktılar davalarını ulu divana.
Bir ozan vurdu sazının teline
‘’Ağlama yar ağlama anam mavi yazma bağlama’’
Yeni başlangıçlar yaparken yeşili buldular
Toprak ana kustu, tabiata içindekileri sundu.
Yağmur seslendi, tüm renkler karıştı,
Bilemedi çiçekler ne renk açacaklarını,
Kuşlar, kelebekler şaşırdı
Bir ozan vurdu sazının teline
‘’Yeşil başlı gövel ördek, uçar gider göle karşı.....’’
Sonsuzluğu ararken siyahı buldular
Bir yıldız parladı, söndü, baykuş öttü,
Kavuşamayan sevgililer yitip gittiler.
Gelmedi gurbetten çiftçinin oğlu
Doymadı toprak cana…
Laleler siyah açtı, gece efkarlandı.
Bir ozan vurdu sazının teline
‘’Her yer karanlık……………
Magrip mi yoksa makber mi Yarab’’

Tarih:18/05/2006

Her renkte bir ahenk,her ahenkte bir sebep vardır.