Konuşunca bir şeyler ters gidiyor ve içinden çıkılmaz bir hale geliyor. Mesala yalan söyleme ihtiyacı duyuyor insan. Ben susmayı tercih ediyorum, kendimce en doğrusunu ve en güzelini yapıyorum. Muhatab olmak zorunda olduğum insanların suratına, sanki karşımda bir duvar varmış gibi bakıyorum. Canımı sıkıyor yaşadıklarım, düşüncelerim derine itiyor beni. Anılarım üstüme çöküyor, piç olmuş, kullanılmış duygularımla başbaşa kalıyorum her gece, uykumu sikiyorlar. Zindan oluyor bana her yer, bulutlardan tutunup dünyayı izliyorum, küfür yağdırıyorum durmadan.
Kara gözlüm bu ayrılık yetişir,
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Devamını Oku
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,