Konuşsana Şiiri - Altan İlhan Arslan

O zaman gülüşün susuyorsa.
Medet ummaz hallerini hatırlatırım!
Tekil zamanlarına değmiş ki
o nefreti ben şimdi nerene tıkayım! ..
Olmaz ki bilirsin yakışmaz ki
bu tavırlara gelişim, bu çılgınlığım!
Bulmuş ki bir sebep, sen susuyorsun.
Kırışıma değer her kelime de
her göz açışım batar gözünün içine.
Neden susuyorsun? Hadi konuşsana! ..
En büyük yalan sevişin oldu, bu olmamış
tebessümüne sakladığın keskinlik! ..
Aslına varmayan dudakların da ıslağım,
ikmale saydığım bakışların, dokunmak
neyin oldu esastan görülecek sonuna kadar
ölümüne sevgiye sokulan!
Şerefsizlik var ya sen ondan susarsın...