Konuşmayacağım Şiiri - Osman Bulut

Kalemle silgiyi karıştırmışım;
Gerek yokmuş bunca sözlere dostlar…..
Bilmem niye verip-veriştirmişim,
Bir özür borçluyum sizlere dostlar…..

Kesmek lazım konuşanın dilini,
Kıramasın “iki lafın belini”.
Koparmalı perdesini, telini
Susmak yakışırmış sazlara dostlar…..

Kelimeden sesten arınacağım,
Ahrazlık zırhıyla korunacağım.
Bir kenarda durup bürüneceğim,
Çok gören çok bilen pozlara dostlar…..

Tek sözü harcarken nice insanı,
Tanımazmış tehlikeler susanı.
Zincirlenmez, dizginlenmez lisanı
Rabbim niye vermiş bizlere dostlar! …..

Kullar tahammülsüz, bilmem ne deyim
Sağırların ülkesine gideyim.
Kalkıp arkasından laf mı edeyim,
Söz denmiyor bazı yüzlere dostlar…..

Karşınızda Lorel-Hardi filimi,
Çevireyim görün yeni rolümü,
Rahat etmek için ben bu dilimi
Kesip atacağım közlere dostlar…..

Biriyle bir işim olduğu zaman,
Ya tamtamı kullanırım ya duman.
Sizleri de davet ediyor Osman,
Sükûtun sunduğu hazlara dostlar…
3.2.2007 Iğdır