Zamanın tutuk bir bütünüsün,
Ne yandan baksam
Elimde kalıyorsun.
Susmuşsun, sessizsin.
Ne zaman dokunsam,
Kan kusuyorsun.
Katledilmişsin çoğu kez,
Ölümlerde yangın yemişsin.
Gözlerin mezar taşları
Ve cesetler beyninde,
Vuruldukça kusmuşsun.
İçilen zehir gibi acısın
Ve baldan da ırak değilsin elbet,
Sen konuşmalısın,
Ne çok susmuşsun...
Kayıt Tarihi : 11.1.2021 21:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!