**Konuşmak Şart mı? * Şiiri - Davut Arslan

Bir tutuşma düşün,hem elele,
Hem alev alev
Kimbilir,belkide
Bir yangının ilk kıvılcımları olduğu için
Tutuşma diyoruz biz
Elele tutuşmaya

Tıpkı insanın güldüğünde,
Güle benzemesi gibi mesela
Yada gülün,gülen bir insana benzemesi gibi
Yada her neyse işte

Bilmiyorum başka dillerde de
Gül,gülmeyle aynımı yazılır?
Yada elele tutuşma
Bir yangının ilk kıvılcımları mıdır?
Belkide,bu sadece bizim dilimizin güzelliği,
Aşka,insanın mutluluğuna verdiği önemin
Bir göstergesi

Öyle ya,güzel sözlere ihtiyaç duyarız,
Sevgimizi anlatabilmek için
Gülüm deriz,hiçbir sözcük yetmezde
Yanıyorum deriz,seviyorum yerine

Sevmek için illede konuşmak şartmıdır?
Konuşmadan anlatılamaz mı sevgi?
Yada sormadan cevap alınamaz mı?

Al işte; elim,tut tek kelime etmeden
Tutki tutuşalım içten içe,derinden
Elimi tututtuğunda,
Kalbimi hissedebiliyorsan ellerinde,
Bilki,yüreğim sana dokunduğum yerdedir
Aşkı okuyabiliyorsan gözlerimden,
Bilki,aşk sana baktığım yerdedir

Öyle bir bakalım ki gözlerimizin içine
Dilimizden dökülen bütün cümleler devrik olsun
Bakışlarımızda donsun bütün alfabeler
Hiçbir söz anlatamasın,
Kelimelerin dili tutulsun

Davut ARSLAN