Konuşmak İçin Denizle Şiiri - Önem Altar

…………………

ben konuşmak için denizle
kulağımı dayadığımda istiridye kadınlarına
bir medeni hal geliyor dünyanın üstüne, kuma
bu adamların hiç bir yeri acımıyor diyorum sana

vazgeçince eve girmekten
biz hemen kapı ağzındayız
o heyecanlanıyor, ıslanıyor
bana dokunmaktan kendini alamıyor

dinleme kendini ceviz
hep içine kapanık bir hava

konuşmalarından ilk, yüklemi atmış
sonra bakmış olmuyor
konuştuklarını cümlelerden arındırmış
ağzında lokma, kalbinde sızı varken
ağlamıyormuş artık.

sırtının yeni dökülmüş asfaltından geçince
biz hemen yataktayız

çözüm değil birisinden kopup, birisine kapanmak
balta girmemiş aklıma ne aşılasam?

soluğu gözüme buğu olunca
hemen bacaklarımız karışıyor

orda büyümek serindir
betonda dallanan çocuklara sorun

biz o işten sonra, sigara içiyoruz hemen, sonra kokoreç yiyiyoruz

tımarlandık biz yavrum
kendilerince bir biçim verdiler eşgalimize, Neççla
bizi kime benzettiklerini çıkaramıyorlar şimdi
kötü haber tez yayıldı
bekar bir gündüz
evli ve iki çocuklu bir geceye sürtünürken yakalandı
güneşin başı belada; yanıyor
ev-iş arası bir hayatın sınıf başkanı
görür görmez tanır tabutunu
eli yüzü ölü kelebek

sütümüzü içer içmez
biz uyuyoruz sonra