Kendimle düşman düşmüşüm
Aşkın beni şeş keş etmiş
Seni görüp, konuşamadıkça üşütmüşüm
Artık çoktan imkanımız bitmiş
Cesaretimi toplasam da imkansız
Sana diyemediklerimi bir kağıtta toplamam imkansız
Ben konuşma hakkını çoktan harcadım
Bir kere olsa anlasan ne olur kalpsiz
Haketmiyorlar elbet
Duyguları dibine yaşa, budur ilkem
Kendime diyemiyorum artık sabret
Duygularımı seninle harcadım
İmkansızlığın vücut bulmuş hali
Ezikliğin sınır tanımaz vakti
Konuşmadıklarım içime düşen yangın
Oysa seninle hiç tanışmadı Ali
Böyle bir adam değildim inan
Zamanla ne hale yoğruldum hain
Cesaretim var ancak imkan yok
Kalbime gömmekte bir yol
Kendimi kandırdım durdum
Yokmuş senden daha gerçek
Yalanlarıma inandırdım
Yalanlarıma inandım
Artık vakit bitti
Her şey su götürmez gibi ortada
Ben de inan bittim
Her şeye rağmen atamadım kalbin ortasından
Nefret et şairlerden senelerce
Alkole düş, varır mısın sabahlara
Olmadığın her gün boşa
Laf olsun diye sanıyor hala
Ali Güneş 2
Kayıt Tarihi : 30.4.2024 00:34:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!