Konuşan Anadolu Şiiri - Mustafa Bulan

Tüm seyyahlar bilir Anadolu’da
Başaklar rüzgarlara boyun eğmez!
Eğer meramını anlatamazsa
Sazlara söyletir, kendi söylemez...

Tüm seyyahlar bilir Anadolu’da
Dostluklar istenir, düşmanlık değil!
Düşmanlardan büyük zulüm olanda
Yumrukları konuşur, kendi değil…

Tüm seyyahlar bilir Anadolu’da
Öyle herkese itibar edilmez!
Sevgili selamını almayanda
Turnalara söyler, yâre söylemez…

Tüm seyyahlar bilir Anadolu’da
Fikirler istenir, boş sözler değil!
Cahiller, aptallar boş konuşanda
Ozanlara söyletir, kendi değil...

Tüm seyyahlar bilir Anadolu’da
Hep sevgi duyulur, minnet duyulmaz!
Kurtlar, domuzlar bağa saldıranda
Köpekleri salar, muhattap olmaz...

Tüm seyyahlar bilir Anadolu’da
Dik duruş istenir, eğilmek değil!
Münafık sahtekarlar karşısında
Hep belayı okur, duayı değil...

Tüm seyyahlar bilir Anadolu’da
Mezarda, camide selfi çekilmez!
Böyle densizler ortaya çıkanda
Hayvanlar övülür, örnek verilmez...

Tüm seyyahlar bilir Anadolu’da
Hep adalet istenir, zulüm değil!
Eğer zulüm olursa kadılarda
Allah’ına söyler, namerde değil...

Bulamoğlu bilir Anadolu’da
İnsana konuşulur, taşa değil!
Ancak laftan anlamayan olursa
Ortaya konuşur, sığıra değil!

Şile/23.06.2018