Konuşamıyorum Şiiri - Huban Asena Özkan

Sevmenin ne demek olduğunu biliyor musun diye sordu
Evet! sevmenin, sevilmenin ne demek olduğunu bilmiyorum ben
İnsan hayatına uğramayan bir duyguyu nasıl bilebilir ki
Başka hayatlarda gördüğüm kadarıyla tanıyorum sadece
Ve bir film izler gibi izliyorum
Sonra ne mi oluyor
Hakkım olanı fazlasıyla dağıtmış millete Rabbim
Hırsızlık yapıyorum bende
O hayatlardan sevgi çalmaya çalışıyorum
İşte, onu da yapamıyorum
Alnımın ortasına yazmış benim gerçeğimi
Cümleler arasına girip anlatamıyorum bile
Sahip olmak sevgi
Ve herkes sahip benden başka
Bıktım
Kalemim yetmiyor artık kendimi anlatmaya
Konuşamamak bu derdi, anlatamamak yoruyor
Hele böyle bir durumda anlatmak isteyip,
Ağlamak isteyip yanında kimseyi bulamamak
Göz yaşlarımı kendi elimle siliyorum
Çalıntı hayat yaşamak ağır geliyor artık
O kadar kalabalıkta yalnız olmak
Ve kendini kandırmak
Kalbim sıkışıyor sonra
Bir yanandan yazarken bir yandan ağlamak
Depresyon işte
Kelimeler cam kırığı gibi birikti boğazımda
Yutkunuyorum Konuşamıyorum

Huban Asena Özkan