Konuş Yüreğim... Şiiri - Mustafa Hebip

Konuş Yüreğim...
Hayatımızın hayallere kaldığını
Ve hayallarin de namlularla ürkütüldüğünü...

Konuş yüreğim!

Bu dünyayı,suskun bırakılmış kuşları,
Paletlerle ezilmiş gülleri,
Bir de ölümleri,ölüm mahkumlarını
Azrail'i her gün düşünde görmeyi,
Ve her gün ölmeyi...
Konuş yüreğim!
Direnişi,kırılışı,ardından yine dirilişi,
Ve Mescidi Aksa'yı Konuş!

Babaların çaresizliğini!
Kollarında çocuklarının vuruluşunu,
Ve öfkenin bilenişini...
Annelerin acısını!
Yürekleri dağlayan ağıtlarını
Konuş yüreğim!

Sessiz kalan dünyayı,masa başı pazarlıkları,
Ve yalandan barışları Konuş!
Bir avuç düşmanla başa çıkamayan kralları,
Özden uzak kalışı ve bizi satanları...
Konuş yüreğim!