Kaldırımda yürüyorum aksak aksak
Yılların yorgunlugu taşların üstünde
Yürürken özür diliyorum onlardan
Özrüm büyük kabahat bende
Eskimiş duvarlar kırık sıvalar
Ben yaşlanırken dökülen kumlar
Hepsinde ayrı ayrı hatıralarım var
Ayakda duramıyor yıkılır duvarlar
Patika yollarımız vardı eskiden
Huzur verirdi yürüdükçe derinden
Yollar uzun geniş olsada
İçim daralıyor o sevgiyi görmeden
Siyah beyaz fotograflarım vardı
Ne kadar hatada olsa belli olmazdı
Bu günki gibi kimse kimseyi kırmazdı
Göremezdin bir gencin ardında yaşlı
Kayıt Tarihi : 9.8.2017 15:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Eskiden dar taşlı sokaklar vardı sanki eskiden daha mutlu ve huzurluyduk gibi geliyor bana
![Adem Eken](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/08/09/konus-kaldirim-taslarie.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!