-KONUŞ-
Konuş, Ey güzel insanım benim!
Sen konuş ki ferahlasın şu gönlümüz.
Leblerinden dökülen her harf bir kurtuluştur bize...
Konuş, Ey güzel insanım benim!
Ötelere müptela kendine yabancısın.
Sen konuş ki sen alemi;
Alem seni tanısın.
Çünkü sen Rabbinin bu alemdeki yansımasısın..
Konuş, Ey güzel insanım benim!
Konuş lakin hakkı söyle,
Hakikati anlat bize...
Konuş lakin hayra konuş,
Hayırlar bahşettir bize..
Biz bir çorak araziyiz
Dünya denen şu iklimde...
Sen konuş ki yeşerelim
Gezinsinler bahçemizde...
Kayıt Tarihi : 27.6.2018 11:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!