Susma…
Sen susunca sular susuyor
Rüzgâr susuyor kuşlar susuyor
Ben susuyorum
Karanlık oluyor günüm gündüzüm
Neşem kaçıyor uykum kaçıyor
Susma konuş ne olur
Aklım kaçıyor
Deli oluyorum bir yerlere sığamıyorum
Dar geliyor gömleğim
Nefes alamıyorum
Gemilerim batıyor Marmarada
Yatağım batıyor yastığım batıyor
Güneşim batıyor sen sustuğunda
Bir yılan boğazımı sıkıyor
Gri blutlar çöküyor göğsüme
İniyorum çırpındaıkça dipsiz bir kuyunun dibine
susma..konuş
Kurtlar kemiriyor beynimi sen sustukça
Vapur çığlıkları, martıların hıçkırıkları
Giden bir trenin veda dumanı var bu suskunlukta
Bu sesizlik hayra alâmet değil
Bir kasrga çıkacak konuş..
Kıyamet kopacak
Yerle bir olacağız..yok olacağız
Susarsan susacağım..konuş
Kayıt Tarihi : 29.12.2007 23:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Canan Karadağlioglu 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/12/29/konus-18.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!