Konuş Şiiri - Hikmet Kavas

konuş
sesinle sıvayacağım yalnızlığımı
kenelerine karşı kentlerin
konuş ki köpürsün
ağzıma yuvalanmış sözcükler
sözcükler yılgın ve küf tutmuş
daha beteri var susarsan eğer

konuş
sesini matarasına dolduracak
yanlış cephelere cebredilmiş çocuklar
konuş ki savrulsun sis
silahların patladığı yerden
görelim o can simsarlarını
insan sevmekten aciz

konuş
sen konuşursan dolacak
ay ışığıyla yıkanmış memeler
konuş ki anne sesi zannedecek
kimyasal uluyanları
biçildiğimiz yerden boy verenler

konuş
sesinle mayalayacak sabahı
kent yamaçlarına tırnakla tutunmuş
türküyle şiirle mektupla tutunmuş
öçle göçle hiçle tutunmuş
bu işsiz içli kalabalık