Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
çok güzel ...türkü tadında...++10..ekliyorum hemen...sonsuz saygılarımla...
Gelişe koşulların insan ömrüne ve ilişkilerine etkisi akla sığmıyor çoğu zaman.Yüreğinize sağlık İrfan Bey,saygılar.
Yine oldukca anlamli,konusu; 'Ah nerede o bizim cocuklugumuzdaki komsuluk iliskileri,paylasimlar,yardimlasmalar,güven,itimat' dedirttiren,cok elzem,her hatirlandiginda icimizin mutlaka burkulacagi,gündemden düsmeyecek bir konu... Nalet olasi su kokusmus carpik düzenin dislileri arasinda ne yazikki o da un gibi ögütülüp kayiplara karisti..Kalemine yüregine saglik irfan hocam yine son derece etkileyici,tertemiz,oldukca duygulu bir dille, dile gelmis cok degerli bir siir..Selamlar,saygilar ++ant10
Böyle bir zamanda hepimiz aynı duyguları yaşar olduk..Gelmeyi bırakın komşu komşuyu tanımıyor...Bayanların çalışma hayatına atılmasıyla eski komşuluk ilişkileri daha da azaldı..Ama insanımız içinde hep misafirperverdir...Yüreğinize sağlık..Kutlarım..Saygılar...10p
misafirlikler eskiden ne güzel oluyordu hocam,
onu da hallettik herşey gibi,
yüreğinize sağlık.
bir akşam ailecek size çaya gelelim mi abi :)
Hocam ister istemez şiiriniz eskiye götürdü beni ..Eskiden misafirden misafire kapısı açılan .misafir odaları ,kendine has kokusu bir dokunulmazlığı vardı ..Annem hep kapısını kapalı tutardı ..
ve bazı günlerde dolar taşardı o misafir odası ..bana o günleri hatırlatan güzel şiirinizi ve sizi kutlarım..
Şimdilerde evimizin her kapısı açık ve o yasaklar yok hocam ama sanırım o tat da yok..+10
Saygımla
KONUKLARINIZ BEKLEDİKLERİNİZ DİLERİM TEZ ZAMANDA GELSİNLER TAM PUANLA SEVGİLER ÜSTADIM
'Kalıcı değil..' Şartlar, sakıncalar ortadan kalkınca, 'yergi de kalkar...'
Yerini ne alır? İşte mesele o...
Övgü mü? Sanmam...
'Konuk gibi ama...' Ona benzetelim yani... Her şey hazır, 'eşik bile' yerinden kalktı...
İş, gelecek olana kaldı... Hele gelsin... Evi barkı görmek, Yatak, döşek bahane... Beklenenin adı da 'siz' değil, sır... 'Konuk' işte...
Gelirse var.. Yarına Allah kerim... 'Yergiye devam', duruma göre...
'İki sırlı ayna' gibi Öğretmenim.. Mesajı içinde, güzel şiir...
Kutlarım...
Birliktelik, insanın insana duyduğu gereksinim insanlığın
insanlığa olan duyarlılığı dikkat çekici ve anlamlı. Böylesi
güzel gereksinim sevginin bir tezahürü olmalı. İnsan kesinlikle
kendisine yakınlık duyanlara yakınlık duyacak, ortada düşünce
ve anlayış açısından ortak paydaların bulunması yaşamı daha
anlamlı kılacaktır. Paylaşı için teşekkürle ve başarılar.
Bu şiir ile ilgili 12 tane yorum bulunmakta