Konuk Şiiri - Önder Acar

Hoşgeldin kan kokulu konuğum
Buyur otur en başına sedirlerimin
Üşümüşsündür
Isıt ellerini veremli ateşinde hüzünlerimin

Bir demet gül çalmıştım bahçenizden
Kurudular
Kokla ve bağışla beni!

Ay saklandığında ardına kara bulutlarımın
Susacak o da
Bir şehir susacak sonra
Savaş borazanlarının naralarında
Yaralı bir kartondan şehir susacak sonra
Susup ölecek kadınların ve çocukların ellerinde...

Hadi çek baltanı
Boynum kıldan ince ölüme ve giyotine
Yalnız acıtma canımı ama
Çünkü
Bakma boyumdan büyük sözlerime
Tarihin belleklere saplanmış kanlı bir kuzgun teleği olduğunu
Hiç öğrenememiş bir çocuğum daha
Bir çocuğum daha
Saçları şubatta bir Erzurum sabahı ama...