ölümü koklamalısın sol omzundan.
düz bir tuvale işkence edip, suda boğar gibi.
düz bir tuvale çığlığının resmini çizer gibi.
sefilliğimize baksana.
aşk mı bizi bu siktiri boktan hale getiren.
yoksa arşa uzanan, güneşin yoksunluğundan çürüyen ellerimiz mi?
rezilliğimizin eteğini indirip, diz boyu mu olduk?
abesle iştigal olan şey ise;
uçmadan konmayı öğrenmişiz biz.
sevmeden sevişmeye eğilimliyiz.
sevaplarımız cehennemi perdelemiş.
hayatın soğuk dudaklarından öpemediğimiz için ölümlüyüz belki de.
artık perdeleri puslu görüyorum.
artık görmüyorum.
Muhammet Özeren
Muhammet ÖzerenKayıt Tarihi : 6.5.2022 17:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Muhammet Özeren](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/05/06/konu-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!