Kontrollü Masal Şiiri - Zülfikar İz

Bir varmış, bir yokmuş diye başlayalım söze
Dikkat kesilin anlattıklarımdaki öze,
Her doğruyu, her zaman her yerde söyleyemem,
Anlarsa zalimler, atarlar beni köze...

Evvel zaman içinde kalbur saman içinde,
Bir goril, bir kurt, bir de yılan yaşarmış çinde.
Yılan topal, kurt kör, goril uzun mu uzunmuş,
Yaptıkları planlar, şeytanı korkuturmuş...

Ömür denen hayatta, az gitmişler uz gitmişler,
Hak hukuk yemişler, dere tepe düz gitmişler,
Allah'tan korkmamışlar, put yapmışlar parayı,
Dikmişler ormana bin bir odalı sarayı...

Develer tellal iken, pireler berber iken,
Beşikteki halk, tangır mıngır sallanır iken,
Yalan dolan masallarla, atmışlar yalanı,
Birde güle oynaya, sevmişler inananı...

Bu üç şaklabanı İlahi kader yemlemiş,
Yedikçe yemişler, şeytan onları gemlemiş,
Tam doyduk artık derken, patlamışlar ormanda,
Güneş doğu vermiş, ümitler bittiği anda...

Masal bu ya, anlatanda çok, inananda çok,
Her duyduğuna inanandaysa, hiç akıl yok,
Kul hakkının vebali, kulun boynunu aşar,
Şeytan bile beşerin bu haline çok şaşar...

Biraz akıl fikir olur, insan dediğinde,
Doğruyu göremez, haram lokma yediğinde,
Bazı gözler, karanlıkta hakikati görür,
Bazı gözler, güneşin altında bile kördür...