Konfor Solfej Şiiri - Seyfi Karaca

Kamyonlar ve tirenler
Kesip yükledikleri ormanlari dünyadan göcürüp gecirirlerken
Ruhsatli bir ciglik gibi kendini takip etmeye gölgeler halindeki tezahürat
Sansinin her zaman ne denli yaver gittiginin
Büyük pencereler arkasinda annesiz cocuklarin kundaklari vardi
Ana okullu
Kagittan boyanmis üzümlerle, salkim salkim sopsogukluktaki
Bilinmez nerenin cöl rüzgarlariydi, tütüp duruyordu duman rengi dünyanin tavani
Icerde son ayar sobasizlik sahipsizlik
Esyalarla oyuncaklarla bozulmus dagilmis hurda pasinda bir oyun halvakit
Camdaki kagittan üzümlerin yaninda kelebegin ve ugur böceginin benekleri
Hayatindan mecburen memnun olmaya sürüklenip tasinan
Hamfendi beyfendi minör majör
Neresinden kimi baslayacagini hic bilmiyordu sanki ocaktan sonra gelecek olan subat
En sefil yerine acayipten safir takarak hayat
Bildigin boncuk moncuk iste
Göcenlerle gitmeyip kalan leyleklere ve kugulara
Bahcede kimse yokken dökülen elmalara bakip darmaduman konfor
Sevgili yapsam mi
Yapmasam mi düsünüp duruyor
Hergün yüksek fiyat tazeleyen zarar ziyandan

Ocak / 22