Konduda Akşam Çayı Şiiri - Cüneyt Gültakın

Konduda Akşam Çayı Söyleşisi

Koynunda zamanla
Yaşam bir bilge gibi duruyor ama
Aynı dili konuşmuyor benimle
Yaşam ekonomik veri artık
Yaşam yüksek binaların dilinde

Yaban gülüyüz dağların ovaların
Yeri geldi acılarla eğdik boynumuzu
Yoksuluyuz lüks evlerin yolların
İki gözüm soyumuz Anadolu

Kondumun eğri duvarına yaslanıp
Bakıyorum ufka yorulduğum diyara
Gökyüzüne ağıyor devler ışıltılarla
Eteklerinde geniyle oynanmış çiçekler
Çimler dayanıklı egzoz gazlarına
Orada yol kenarında düzgün taşlarda
Güneşlenmez küçük kertenkeleler
Çocuk kahkahaları koşturmaz sağa sola
Dallara yuva yapmaz kuşlar
Her bahar ağaçları belediye budar
Bahçesiz okullar kurslar çocukları
Yüzleri güldürmez orada komşunun
Tepsiye koyup getirdiği bir demlik çay
Orada kapı görevlisine
Bir günaydını insanlıktan say

Unutmuş yaşam doğanın dilini
Kardeşliğin dayanışmanın elini
İşte savurur zaman yorgun yüreğimi
Oysa içimde gelecek güzel günlerin telaşı
Dörtlük dörtlük kapatıyor incinmelerimi
Gurbet türkülerinin talaşı

Sana daha ne anlatsam
İki gözüm her gün varoşlara
Otobüs otobüs yorgun insan
Bir sokak dolusu çocuk sesi
Ve zırhlı polis devriyesiyle
İniyor akşam.