her sonbahar
avuçlarımda güz çiğdemleri
ocağımda dumansız yalazlar
toplayıp umutlarımı şafak sökerken
çıkıp Yörük konalgasından
gitmeyin diyorum kuşlara
bulutlara tutunmuş yıldırımlar gibi
içimde tutuyorum yıldızları
şimdi sesimi yoruyor rüzgâr
ağaçlara bir hâl oluyor
gözlerimi saldım gökyüzüne
ince bir tay gibi yollar
hicaz bir şarkıya bestelerken neyzen
türkülere binip
nakarat gibi göçüyor kuşlar
kuşlara selam söyleyin benden
edilgen bir fiil gibi
umutlarım kuşlara benziyor
05/ 11 / 2021 - Antalya
Sıtkı Özkaya
Kayıt Tarihi : 1.3.2022 18:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sıtkı Özkaya](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/03/01/konalga.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!