...Hatırlarmısın beni bilmem güzelim
Hani bir zamanlar,
Mazimiz olmuştu seninle...
Sinemalarda akşam seansları sonrası,
küçük çay ocaklarında içtiğimiz çaylar
Kordon'da,kalabalıkların içinde,
Dış dünyadan soyutlanıp yaşadığımız iki kişilik yalnızlıklar
Alsancak gecelerinin sonsuz cazibesinden sonra ulaştığımız mutluluklar..
Şimdi düşünüyorum da,
Sanki,asırlar öncesiymiş gibi geliyor bana
Tanımamakta haklısın belki de
İşin gerçeğini söylemek gerekirse,
Uzun zamandır aynada gördüğüm yüzü tanımakta
Ben bile zorlanıyorum..
Yıllar çok şeyleri alıp götürmekte maalesef
Sende bir hayli değişmişsin
Yüzünde kırışıklar oluşmuş yer yer
Saçların kısalmış,
Sanki biraz da kilo almışsın gibi
Çok şeyler değişmiş sende de
Fakat biliyormusun,
yıllar sonrası da olsa,yinede hemen tanıdım seni
Çünkü yıllar öncesinden kalan
Ve bugün dahi değişmeyen tek şey vardı;
Gözlerin! ! !
Bakmaya doyamadığım o mavi yeşili gözlerin
Dünya sanki gözlerinden bir başka huzur almakta diye düşünürdüm hep
O kadar şefkatli bakardı o delicesine aşık olduğum gözler
Mavi yeşil bakışlarında kaybolurdum adeta
Bana ezeli bir saadetti o bakışlar
Eski zamanların yıldızlarının ışıkları parlardı içlerinde
Ve,uyanıkken görülen bir rüyaydın sanki herşeyinle
Çok severdim seni çokkkk..
Seni bu kadar çok severken dahi benliğime sahip olamadım
İki gülücüğe,bir öpücüğe aldanıp kandım
Er veya geç duyulurdu böyle şeyler,
Sende birgün duydun ve beni bıraktın
Ceketimin yakasında ki o yabancı saç teli
Ayrılık fermanımızın imzası olmuştu sanki
Yaşlı gözlerle bavulunu toplayıp gittiğin günü
Daha dün gibi hatırlıyorum
Donup kalmıştım o gün
Yaptığım eşekliğin sana verebileceği acıyı
ve hayatımı bu denli değiştireceğini ise asla düşünememiştim..
Sensiz yıllarıma alışmak çok zor oldu
Aslına bakarsan,hiç alışamadım da
yüreğim sonsuz yangınlarda kaldı
İçki kadehlerini dost edindim ilerleyen zamanlarda
Dost lafı işte öylesine söylenmiş bir sözcük
Asla yerini tutmadılar,tutamadılar
Seni unutmak için içtiğim her kadeh
Bana seni daha çok hatırlatmaktan başka bir işe yaramadı..
Bu arada,düzenli işimi kaybettim
Bu sefil,ayyaş halimle bir başka iş edinemedim
Üstelik,kirayı ödeyemediğim için ev sahibide evden çıkardı
Ve son çare olarak,annemin evine sığındım
O eskiden bildiğin çalışkan,düzenli,kaya gibi adam
Seninle birlikte mazi oldu çoktann..
Uzun yılların içkisi gözlerimede dokunur oldu son zamanlarda
Çok şeyleri bulanık görmeye başladım artık içkinin tesiriyle
Fakat yinede şükür ki,
Seni görüp seçebilecek kadar fer kalmış gözlerimde..
Bu hale düşmüş bir eski dostu tanımamakta elbette haklısın
Tanımayanda yalnız sen değilsin
Bir kaç eski dostta selam vermeden geçtiler yanımdan
Belki tanımadılar gerçekten,
Belki de tanımak istemediler bu perişan,döküntü kılıklı adamı
Bilemiyorum..
Biraz zoruma gitmedi değil gerçi,
Ama,yinede kimseyi ayıplamadım
Aksine kendimi,güçsüzlüğümü ayıpladım
Ve,o kaya gibi adamı düşürdüğüm hallerden utandım..
Bir kaçamağın,eşekliğimin cezası,
Eşekten beter bir yaşama sürükledi beni
Seni kaybetmenin acısıyla ne hallere düştüm bir bilsen..
Elbette,senin suçun yoktu bu durumda
Aldatılan her insan gibi doğru olanı yaptın
Ve ayrıldın..
Bu hallere düşeceğimi bilseydin,eminim,
Bağrına taş basar yine ayrılmazdın
Çünkü,seninde beni sevdiğini çok iyi biliyordum..
Şu anda da hala seviyormusun,bilemiyorum
bu soruyu sana sorabilmeyi
ve tüm bu düşüncelerimi seninle paylaşabilmeyi ne kadar isterdim
Konak-Karşıyaka otobüsünde
Tesadüfen karşımda ki koltukta oturuyor olsan da yapamam
Beni tanıyamadığını gördüm ve tanınmayıda artık istemedim
Bedbaht yaşantıma senide ortak etmek
Halim böylesine perişan dahi olsa yakışırmı bana hiç..
Konak-Karşıyaka otobüsü artık
Senin bilmediğin buluşmalarımızı gerçekleştireceğimiz yer olsun
Kendimi sana tanıtıp,
Hayatını bir daha altüst etmeye hakkım yok
Bundan böyle,
Ömrüm oldukça seni görmek umuduyla
Konak-Karşıyaka otobüslerine binip
Yakınında olmaya çalışacağım
Bunu,ömrüm oldukça yapacağım,
Namusum ve şerefim üzerine söz veriyorum aşkım..
Haa,o ceketimin yakasında bulduğun bir tutam yabancı saç..
O kadını o bir gece hariç bir daha hiç görmedim
Esasen ondan öncesi ve sonrası da olmamıştı bana hiç..
Sadece ve sadece sendin,sevgilim,aşkım dediğim..
Elimi uzatsam tutacak kadar yakınken beni tanımayan aşkım
Birgün,arkanda ki koltukta biri yığılır kalırsa
Ben olduğumu bilme
Gideceğim o diyarda da emin ol ki
Konak-Karşıyaka otobüsünü arayıp bulacağım
Ve,bitmez tükenmez sonsuz turlarımda
Gelip yine ön koltuğa oturmanı bekleyeceğim
Fakat,
o dünyaya,yanıma gelmek için asla acele etme
Bir kısmını senden çaldığım o güzel hayatını yaşa,
Sakın hasta olma,
Kendine çok iyi bak,
Güzel yaşa,
Uzunnn yaşa! ! !
Sonsuzluklar aleminde ki otobüse
Sen çokkk geç gelsende olur
Ben nasıl olsa orada olacağım
Ve,seni bekleyeceğim..
Kimbilir,
orada belki gözlerimde düzelir,
Belki de eski halimle görürsün beni
ve belki de,
Belki de yine seversin
Ve,
yine birlikte oluruz
Mutlu oluruz! ! !
Unutma aşkım,
ne olur unutma
Konak-Karşıyaka hattı...
4.Ekim.2010.İzmir
Ali Efeoğlu
Kayıt Tarihi : 6.10.2010 18:15:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Efeoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/10/06/konak-karsiyaka-hatti.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!